قدس آنلاین: یکی از راهبردهایی که در حال حاضر نیروهای زمینی در دنیا از آن استفاده می‌کنند تاکتیک نبرد نامتقارن است که در آن از یک گروه کوچک پیاده نظام، اما تا دندان مسلح استفاده می‌شود.

نکته قابل ذکر این است که چنین راهبردی در کشور ما که از نظر جغرافیایی دارای موقعیت بسیار ویژه و فوق‌العاده‌ای است بسیار کاربرد دارد و امروز چنین آموزش‌هایی در نیروهای مسلح به خصوص نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی داده می‌شود، اما در کنار آموزش، لازم است تا تجهیزات مورد نیاز این تاکتیک ساخته شود.

از آنجایی که تعداد افراد حاضر در گروه‌هایی که قرار است این تاکتیک را اجرایی کنند کم است، پس باید تجهیزات فراوانی از سلاح‌های انفرادی سبک تا سلاح‌های نیمه سنگین انفرادی را حمل کنند که یک نمونه آن اسلحه تک‌تیرانداز سنگین است؛ سلاحی که قادر است انواع تجهیزات رزهی، سنگرها و حتی بالگردهای دشمن را نابود کند.

در این راستا جوانان ایران اسلامی هم دست به کار شدند و در گامی بلند دانش ساخت چنین تک‌تیراندازهایی را به دست آوردند و توانستند اسلحه‌های متفاوتی را به صورت بومی طراحی و به تولید انبوه برسانند، البته تا دهه قبل دانش تولید این تجهیزات در کشور به دلیل تحریم‌ها وجود نداشت، اما با ورود سلاح HS-۵۰ ارتش اتریش و ساخت سلاح صیاد به روش مهندسی معکوس چنین توانایی به نیروهای مسلح اضافه شد.

با وجود شباهت ظاهری صیاد با سلاح اتریشی، اما متخصصان کشورمان تغییرات اساسی، چون نصب خشاب ۵ تایی گلوله برای تغذیه سلاح را ایجاد کردند و همین موضوع برای جمهوری اسلامی ایران دروازه‌ای شد که امروز چنین دستاوردهایی برای کشورمان حاصل شود.

نیاز کشور به سلاح‌های تک‌تیرانداز برد بلند

وجود تهدیدات در اطراف مرزهای کشور و همچنین قاچاق از مرزها باعث شد تا نیروهای مسلح به فکر تولید سلاح‌هایی باشند که در بردهای طولانی بتواند اهداف را هدف قرار دهد، از این رو سلاح‌هایی چون شاهر، باهر، هویزه و حیدر ساخته شد؛ این سلاح‌ها با کاربردهای فراوان خود توانستند با سرعت جای خود را در میان نیروهای عمل‌کننده پیدا کنند و به جایگاه بالایی برسند.

نکته مهم این است که وقتی اولین نمونه بومی از این سلاح با نام شاهر ساخته شد کمتر فردی تصور می‌کرد متخصصان کشور چنان توانایی داشته باشند که نمونه‌های پیشرفته‌تر را بسازند، چرا که ساخت شاهر دانش بالایی را طلب می‌کرد زیرا ساخت سلاح تک‌تیراندازِ سنگین بسیار پیچیده است.

در سلاح‌‎های تک‌تیرانداز سنگین، چون گلوله باید برد بیشتری را بپیماید، پس در نتیجه نیاز به سرعت بالاتری برای شلیک دارد و این هم یعنی نیاز به طول لوله و خان بیشتر در سلاح و هر چه سلاح از نظر ابعاد بزرگ‌تر شود، وزن افزایش پیدا می‌کند؛ به همین خاطر ساخت چنین سلاح‌هایی دانش بالایی را می‌خواهد که جوانان ایرانی به آن دست پیدا کردند.

قبل از این مدل از سلاح‌ها، فقط تا کالیبر ۷.۶۲ اسلحه‌های تک‌تیرانداز در کشور وجود داشت، اما صیاد با کالیبر ۱۲.۷ میلیمتری راه را باز کرد تا ایران به سمت اسلحه با کالیبرهای بیشتر هم برود؛ به نحوی که امروز ارتش جمهوری اسلامی ایران تنها دارنده اسلحه تک‌تیرانداز ۲۳ میلیمتری جهان است.

سلاح باهر با کالیبر ۲۳ میلیمتر توسط جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش در ابتدای سال ۱۳۹۴ ساخته شد تا بتوان از آن در تجهیزات متفاوت مانند بالگرد و جنگنده استفاده کرد، دقیقا مانند کاری که با سلاح شاهر انجام شد، اما این پایان راه نبود.

تک‌تاب اولین نمونه سلاح‌های تک‌تیراندار ۲۰ میلیمتری

ساخت سلاح‌های با کالیبر بالا در کنار کار توسعه سلاح‌های قبلی ادامه پیدا کرد، به نحوی که در خانواده کالیبری ۱۲.۷ میلیمتری ایران نمونه‌های جدیدتر شاهر ساخته شد؛ نکته بسیار جالب این بود که همزمان با ساخت شاهر در سال ۱۳۹۳ اولین نمونه سلاح ۲۰ میلیمتری هم با نام تک‌تاب رونمایی شد.

نمونه اولیه تک‌تاب پس از رونمایی در تست‌ها، چنان موفق بود که نیروهای عمل کننده را شگفت‌زده کرد و باعث شد تا فرآیند تولید انبوه این سلاح در عرض کمتر از یک سال آغاز و به سرعت به یگان‌های نیروهای مسلح تحویل داده شد؛ تک‌تاب می‌تواند هر هدفی از جمله خودروهای زرهی، سنگرهای تقویت شده، نفرات دشمن و حتی بالگردها را در فاصله ۲ کیلومتری نابود کند؛ نکته مهم این است که بالگردهای مدرن هم در صورت شلیک از سوی تک‌تاب چاره‌ای جز تسلیم شدن ندارند.

با وجود برد ۲ هزار متری، اما برد مفید این سلاح  ۱۷۰۰ متر است و گلوله را از طریق لوله‌ای که طول بیش از ۱ متر دارد با سرعت ۱ هزار متر بر ثانیه به سمت هدف شلیک می‌کند که این باعث می‌شود هم درصد نفوذ و هم میزان آسیب در ادوات دشمن به طرز شگرفی افزایش پیدا کند.

تک‌تاب وزنی بالغ بر ۲۲ کیلوگرم دارد و مکانیزم شلیک آن دستی و به صورت تک تیرانداز است؛ این سلاح بومی از دوربین اپتیکی مدل غدیر برای نشانه‌روی استفاده می‌کند؛ دوربین غدیر یکی از پیشرفته‌ترین دوربین‌هایی است که توسط متخصصان ایرانی ساخته شد و در حال حاضر روی بسیاری از سلاح‌تک‌تیرانداز بومی نصب شده است.

با این دوربین تاک‌تاب قادر است هر هدفی را شناسایی و با مسافت‌یاب لیزری بهترین زمان برای شلیک را محاسبه کند و همین ویژگی، این سلاح را به قاتلی بزرگ برای دشمن تبدیل کرده؛ نکته مهم این است که در زمان رونمایی هیچ دوربینی روی تک تاب نصب نبود، اما محل نصب آن وجود داشت.

گروهی که به چنین تسلیحاتی، چون تک تاب مجهز شده باشد می‌تواند با گستره متنوعی از تهدیدات شامل انواع بالگردها، تانک‌ها و خودروهای زرهی و همچنین نیروهای پیاده دشمن در فواصل دور درگیر شود که این را می‌توان در نبردهای مختلف دید؛ یک نمونه آن مبارزه با گروه‌های تروریستی بود که سال‌های قبل امنیت اطراف مرزهای جمهوری اسلامی ایران را به چالش کشیدند و قصد ورود به کشور ما را داشتند، اما نیروهای مؤمن و انقلابی با تکیه بر همین تجهیزات مانع آن‌ها شدند و مرزها را امن نگه داشتند.

ساخت و به کارگیری چنین تجهیزاتی باعث شده تا امروز جمهوری اسلامی ایران به چنان اقتدار و قدرت بازدارندگی دست پیدا کند که پیشرفته‌ترین کشور دنیا یعنی ایالات متحده آمریکا هم دیگر جرأت ندارد حتی به فکر تجاوز باشد، چه برسد به این که بخواهد آن را عملیاتی کند.

انتهای پیام/